เนื่องจากดิฉันได้ทำกระเป๋าตังค์ตกบนรถเมล์ พอลงรถตรงวัดสามง่าม แล้วหากระเป๋าเงินไม่เจอก็เลยจ้างพี่มอเตอร์ไซค์ซิ่งตามไป เกือบถูกชนตาย 2 รอบ สุดท้ายก็ไปดักทันที่อีก 2 ป้ายถัดมาซึ่งเป็นป้ายหน้ามาบุญครองพอดี ดิฉันรีบวิ่งขึ้นไปดู ปรากฏว่ามีป้าผมขาวโพลนมานั่งแทนที่ที่ดิฉันนั่ง ดิฉันพุ่งตรงไปถามว่าเห็นกระเป๋าตังค์ไหม ป้าทำท่าหาตรงเก้าอี้และตรงพื้นบอกไม่เห็น ดิฉันก็ลงรถไป ถอดใจไปแล้ว แต่คนขับรถเมล์ไม่ยอมออกรถค่ะ เรียกให้ดิฉันเดินมาข้างรถแล้วถามว่ามีอะไร บอกกระเป๋าตังค์หาย เค้าเปิดประตูบอกให้ดิฉันขึ้นมาแล้วปิดประตูรถ มีผู้โดยสารช่วยถามว่านั่งตรงไหน ช่วยกันหาหน่อยซิ ผู้โดยสารทุกคนก็ก้มลงดูพื้นตัวเอง คนเดิมตะโกนถามป้านั่นว่าขอดูกระเป๋าหน่อยซิ ถ้าบริสุทธิ์ใจให้น้องเค้าดูหน่อย ป้าก็ยื่นให้ดูค่ะ ปรากฏว่าเจอค่ะ อยู่ในกระเป๋าป้า ดิฉันรีบเอามาแล้วบอกว่าเจอแล้ว และก็ขอบคุณคนขับรถ คนขับรถตะโกนบอกว่า ให้ดูก่อนว่าของครบมั้ย ก็ได้คืนครบ แทบกราบขอบคุณคนขับ และพี่คนนั้นที่ช่วยถาม และทุกคนที่อยู่บนรถคันนั้น (ยกเว้นป้า) ไม่รู้ป้าแกจะรู้สึกอะไรไหม ไม่รู้จะทำยังไงกะป้าต่อ เลยรีบลงรถกลับบ้าน ขอชื่นชมคนขับรถเมล์มากๆ คุณทำให้วันนี้เมืองไทยน่าอยู่มากๆค่ะ ฝากถึงเขาด้วยนะคะ