วันเสาร์ที่ 6 ส.ค. 2559 เวลาประมาณ 20:30 น. ผมได้ใช้บริการสาย 509 ปลายทางหมอชิต 2 แต่ไม่ได้จำหมายเลขรถ เมื่อมาถึงประมาณ ส.ป.ก. (เลี้ยวซ้ายจากราชดำเนิน) พขร.แจ้งว่าสายพานขาด ไม่สามารถเดินทางต่อได้ จำเป็นต้องรอคันถัดไป ระหว่างรอ พกส.1 ใส่ใจในการให้บริการอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นการขอโทษเป็นระยะ (ทั้งๆ การเสียของรถเกิดขึ้นได้โดยไม่น่าเกิดจากความตั้งใจของใคร) หรือการพยายามดูว่ารถที่กำลังจะมาเป็นสาย 509 หรือไม่ และไม่มีการบ่นอิดออด หรือสร้างความตึงเครียดให้กับผู้โดยสาร รวมทั้งแสดงกิริยามารยาทที่ดีโดยการไหว้ขอโทษผู้โดยสารที่สอบถามว่าเกิดอะไร ต้องทำอย่างไร เมื่อเวลาผ่านไปค่อนข้างนาน สาย 509 คันต่อไปก็มาถึง พกส.1 ท่านนั้นก็ยกมือไหว้ขอโทษผู้โดยสารอีกครั้ง หลังจากนั้นผมก็ได้สนทนากับ พกส.2 ของรถอีกคัน ว่าใช้เวลารอรถนาน พกส.2 ก็ยิ้มแย้มแจ่มใส ให้ข้อมูลว่าการจราจรติดขัด ทำให้รถขาดระยะ แสดงความเห็นใจต่อผู้โดยสารที่พบกับความขัดข้องของรถ สิ่งที่ผมได้เห็นในวันนี้ทำให้รู้สึกมีความประทับใจต่อ พกส. ทั้ง 2 ท่าน จากการสังเกต คาดว่าอาจมีอายุงานไม่มาก จึงคิดว่าการพัฒนาพนักงานรุ่นใหม่ๆ น่าจะเป็นไปในทางที่ดี ผมเข้าใจว่าการปฏิบัติหน้าที่ของพนักงาน ขสมก. ต้องพบกับผู้โดยสารที่มีความแตกต่างมากมาย หวังว่าจะไม่ทำให้ผู้โดยสารแย่ๆ บั่นทอนกำลังใจของพนักงานทุกท่าน สุดท้ายนี้ผมหวังว่าคำขอบคุณของผมจะเปลี่ยนเป็นกำลังใจให้กับ พกส. ทั้ง 2 ท่าน รวมทั้งพนักงานทุกคนที่ปฏิบัติงานด้วยความเต็มใจ ให้มีแรงในการทำความดีต่อไป ขอบคุณครับที่สร้างความประทับใจให้ผมในวันนี้