วันที่6สค.2567เวลาประมาณ 14.15น ป้ายหน้าตลาดสายหยุด ตรงข้าม สนง. ปปส.รถเมล์คันนี้ไม่จอดป้ายหน้าแฟลตดินแดง ผู้โดยสารจะลงสองคน แต่กดกริ่งไม่ทันเพราะมีแค่ที่กดหน้าประตูทางลงด้านซ้ายซึ้งพนักงานเก็บค่าโดยยืนบังไว้ เมื่อกดกริ่งได้ก็ถึงป้ายพอดี คนขับไม่จอดขับไปจอดป้ายถัดไปไกลมาก พนักงานเก็บค่าโดยสารก็บบอกคนขับว่าผู้โดยจะ แต่พนักงานขับรถก็บอกว่าไม่กดกริ่ง จึงไม่จอด ผู้โดยสารก็อธิบายว่าตรงหน้าประตู พนักงานเก็บค่าโดยสารยืนข้างอยู่ไปกดไม่ทัน แต่พนักงานขับรถไม่พอใจจอดรถ ลุกจากที่นั่งคนขับ ตรงมาหาเรื่องผู้โดยสาร ซึ่งก็ยืนยันว่าคนของคุณขวางทางกดไม่ได้ พนักงานเก็บค่าโดยสารก็ยกมือไหว้ขอโทษรับว่าจริง แต่คนขับรถก็เสียงดังไม่พอใจจะหาเรื่องอย่างเดียว ผู้โดยสารลงจากรถไป และจะบันทึกเลขรถ แล้วเดินหนีไปแต่ พนักงานขับรถทิ้งรถและผู้โดยสารลงตามมา แต่ผู้โดยสารไม่สนใจทะเลาะด้วยเดินหนี แต่พนักงานขับรถยังตามมาดักหน้า พูดห้าวยกป้ายชื่อให้ดูว่าท้าทยให้ร้องเรียนเลย จะไปเจอที่ศาล(ศาลไหนไม่รู้) ผู้โดยเลยชวนไป สน.ดินแดง แต่พนักงานขับรถกลับไปขึ้นรถ *แสดงว่าพนักงานคนนี้ไม่เข้าใจ การทำงานในหน้าที่ แถมยังไม่เกรงกลัวการร้องเรียนต้นสังกัด และจะใช้อารมณ์กับผู้ใช้บริการแบบนี้ไม่ได้ **จึงขอร้องเรียนมาโดยตรง ตามที่พนักงานขับรถต้องการ และจะรอดูว่าต้นสังกัดจะดูแลเรื่องนี้ยัง ด้วยความเคารพและนับถือ