วันนี้เวลา 16.30 น. ดิฉันใช้บริการรถ509 ขึ้นจากอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ฝั่งเกาะราชวิถี มีนักเรียนที่เป็นผู้พิการทางสายตาคนหนึ่งขึ้นมาด้วยและขอลงที่โรงเรียนสอนคนตาบอด ซึ่งเมื่อใกล้ถึง พี่พนักงานขับรถก็ช่วยจอดให้ลง โดยมีพี่กระเป๋ารถเมล์เป็นคนประคองน้องนักเรียนลงจากรถไปยังฟุตบาท น้องนักเรียนบอกว่าจะเดินต่อไปยังโรงเรียนด้วยตัวเอง ซึ่งเส้นทางน้องต้องเดินผ่านทางออกของปั๊มน้ำมัน หลังจากนั้นก็มีรถยนต์คันหนึ่งออกมาจากปั๊มและน้องก็เดินไปชนกับรถคันนั้น พี่กระเป๋ารถเมล์รีบบอกให้พี่คนขับรถเปิดประตูรถ (ซึ่งในขณะนั้นรถติด) เแล้วรีบวิ่งลงไปช่วยประคองน้องนักเรียน พูดกับคนขับรถเล็กน้อย(ไม่ได้ยินว่าพูดอะไร) และพาน้องเดินต่อไปอีกเล็กน้อยให้พ้นจากระยะทางออกปั๊มและสิ่งกีดขวาง แล้ววิ่งกลับขึ้นรถมาในจังหวะที่รถต้องเคลื่อนต่อแล้ว ดิฉันรู้สึกชื่นชมพี่กระเป๋ารถเมล์ที่ให้ความช่วยเหลือน้องเป็นอย่างดีมากๆ การกระทำของพี่เขาแสดงถึงจิตใจที่ดีมาก ที่นอกจากจะปฏิบัติหน้าที่ของตัวเองอย่างดี ก็ยังทำที่ยิ่งกว่าหน้าที่ของตนเอง ดีใจที่ได้เห็นสิ่งนี้ค่ะ รวมถึง ขอชื่นชมพนักงานขับรถด้วยเช่นกัน ที่คอยสังเกตตั้งแต่ตอนตอนน้องลงรถและรีบเปิดประตูให้ทันทีอย่างไม่รีรอตอนพี่กระเป๋ารถเมล์บอก ขอเป็นกำลังใจให้พี่ทั้งสองคนทำสิ่งดีๆต่อไปนะคะ ชื่นชมและขอบคุณมากค่ะ