วันที่ 28 เมษายน 64 ดิฉันขึ้นรถเมล์สาย 168 ทะเบียน 16-1895 สีฟ้า หน้า ม.เพอร์เฟค (ราม 164) เพื่อเดินทางไปอนุสาวรีย์ชัยฯ เวลาที่ขึ้นรถประมาณ 6.15 น (เช้า) ดิฉันขอชื่นชมจากใจจริงที่พนักงานขับรถและเก็บเงินของรถคันนี้ได้ตระหนักถึงความปลอดภัยของผู้โดยสารในสถานการณ์โควิทระลอก 3 โดยการจำกัดผู้โดยสารที่ขึ้นรถและปฎิบัติตามมาตรการของรัฐในการเว้นระยะห่างซึ่งถือได้ว่ามีความรับผิดชอบต่อสังคมสูงและเป็นภาพลักษณ์ที่ดีของขสมก. สิ่งที่พนักงานขับรถดำเนินการเมื่อมีผู้โดยสารขึ้นมาบนรถจนครบจำนวนเต็มพื้นที่แล้ว จึงติดป้ายหน้ารถว่าเต็ม เพื่อแจ้งให้ผู้โดยสารทราบ เนื่องจากเกรงจะผิดกฏของ ขสมก.หากมีผู้โดยสารเรียกแล้วไม่รับซึ่งหากมีผู้โดยสารลงก็จะจอดส่งและรับผู้โดยสารใหม่ขึ้นตามปกติ แต่เมื่อรถแล่นถึงหน้า ม.ราม ประมาณ 6.45 น.(โดยประมาณ) หัวหน้าตรวจกลับแจ้งว่าให้เอาป้ายออกและให้ผู้โดยสารขึ้นรถมายืนแออัดกันอยู่บนรถอีก..คนขับรถจึงแจ้งว่าตอนนี้ผู้โดยสารเต็มพื้นที่แล้วถ้ามีผู้โดยสารติดโควิทจะทำยังไง หัวหน้าตรวจท่านนั้นแจ้งว่าผมสั่ง ซึ่งดิฉันมองว่าเป็นการกระทำที่แย่มากและไม่รับผิดชอบต่อสังคม/ไม่ปฎิบัติตามมาตรการของรัฐ ซึ่งขสมก.เคยทำไว้เป็นอย่างดีในช่วงโควิท ระลอกแรก และ 2 และระลอก 3 ที่หนักหนายิ่งกว่ากลับละเลย ผู้โดยสารทุกท่านยังหวังว่าผู้บริหารขสมก.จะใช้มาตรการคุมเข้มเพื่อให้เกิดความปลอดภัยกับทุกฝ่ายทั้งผู้โดยสารและพนักงานของขสมก.เอง เพื่อที่ทุกคนจะผ่านมันไปด้วยกัน..ขอชื่นชมพนักงานขับรถและพนักงานเก็บเงิน แต่ขอตำหนิหัวหน้าตรวจ และตำหนิขสมก.ที่ละเลยและไม่คำนึงถึงความปลอดภัยของผู้โดยสารและการรับผิดชอบต่อสังคมในฐานะหน่วยงานของรัฐ