สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาขอชื่นชมการให้บริการของพนง.เก็บค่าโดยสารของรถเมล์สาย189 เลขรถ 6-50173ค่ะเวลาประมาณ7.45น มาถึงจุดหมาย ดิฉันเป็นมนุษย์เงินเดือนที่ใช้บริการรถเมล์เป็นประจำ ทั้งรถราวมเอกชนและของขสมก. วันนี้ดิฉันได้มีโอกาสขึ้นสาย189 จากแยกสาย2 มาลงหน้าthe mall bangkaeค่ะ เนื่องจากระยะทางมันสั่นมาก ฉะนั้นเรื่องการขับรถ ไม่ขออนุญาตกล่าวถึงนะคะ แต่คิดว่าก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร เพราะคนขับ กับ พนง.เก็บเงินก็น่าจะต้องทำงานเอื้อกันได้ดี แต่สิ่งที่สังเกตและรู้สึกได้คือ คุณน้าที่เก็บค่าโดยสารค่ะ ที่เรียกคุณน้าเพราะคิดว่าน่าจะอายุสัก45-55ปี ลักษณะไม่สูงมาก หุ่นอวบนิดหน่อย วันที่ให้บริการใส่ปลอกแขนที่น้ำตาล และเกล้าผมค่ะ คุณน้าให้บริการดีมากๆ เท่าที่ฉันเคยขึ้นรถมา ถามว่าอะไรที่เรียกว่า ขอกล่าวเป็นข้อๆ 1.การใช้คำพูด ถึงแม้ไม่ใช่น้ำเสียงที่หวานนุ่ม แต่มันคือน้ำเสียงที่ห่วงใยคนในรถมากๆ 2.การแสดงออกถึงการช่วยเหลือ ประคับประคองเวลาคนขึ้น-ลง โดยเฉพาะผญ เด็ก คนชรา เอาตรงๆคุณน้าก็ไม่ได้ทะมัดทะแมงถ้าเทียบกับคนรุ่นสาว แต่แกก็มีน้ำใจมากๆในการช่วยเหลือ 3.การบอกชื่อป้ายรถเมล์เมื่อถึงป้าย ทั้งหมดที่พูดมาอาจเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดในวันนี้นะคะ แต่สิ่งเล็กๆสิ่งที่นี้ ก็ทำให้ดิฉันรู้สึกว่า อย่างน้อยวันนี้ก็ยังได้เจอเรื่องดีๆในชีวิตบ้าง