วันที่ 23 ตุลาคม 2567 ช่วงเวลา 16.30 น. สาย 23 สีแดง (รถธรรมดาไม่ขึ้นทางด่วน) หมายเลขด้านข้างรถ 3-40187 ขาวิ่งจากสำโรงไปเทเวศร์ มีกระเป็ารถเมล์ผู้หญิง 2 คน คนที่เก็บค่าโดยสารใส่กางเกงคือสุภาพตอบคำถามผู้ใช้บริการดีและกล่าวขอบคุณผู้โดยสารหลังจากรับเงิน (อันนี้คือน้องไม่ต้องทำก็ได้แต่ขอชมเชยในความน่ารัก) ...แต่...อีกคนนึงใส่กระโปรงอายุน้อยกว่าคนแรกไม่ได้เป็นคนเก็บค่าโดยสารแต่นั่งคุยโทรศัพท์ฺ เราผู้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ด้วยความเคยชินเวลาขึ้นรถเมล์จะชอบไปนั่งตรงด้านหน้าสุดด้านข้างๆคนขับเป็นอันดับแรกเพราะคิดว่าไม่ต้องไปเบียดกับคนที่ยืนเวลาที่คนแน่นๆ นั่งลงแป๊บนึงน้องกระเป๋าคนแรกยังไม่มาเก็บเงิน คุณกระเป๋าคนที่สองนั่งต่อจากที่นั่งเราเริ่มหัวเราะเสียงดังคุยโทรศัพท์แบบตั้งใจดังที่พีคสุดคือนางด่าเพื่อนในโทรศัพท์แบบเสียงดังมากคือเราผู้ที่นั่งอยู่ด้านหน้าสัมผัสได้เลยว่าด่ารดหัวผู้โดยสาร ... สักพักมีผู้โดยสารสอบถามเส้นทางกับน้องกระเป๋าคนแรกน้องก็ตอบแบบปรกติ แต่กระเป๋าคนที่คุยโทรศัพท์เสียงดังพูดแทรกตอบผู้โดยสารแบบห้วนๆน้ำเสียงไม่พอใจเหมือนประชาชนผู้ใช้บริการไปขอนั่งรถฟรีส่วนนางเป็นเจ้าของ ขสมก. ประมาณนั้น แย่มากๆ ฝากทางองค์กรมีมาตรการจัดการหรือตักเตือนบุคลากรประเภทนี้ด้วยนะคะ เพราะปรกติกระเป๋ารถเมล์สาย 23 ส่วนมากจะสุภาพ มีวุฒิภาวะ แต่น้องคนนี้ไม่ไหวจริงๆค่ะ (นางใส่เสื้อคลุมเลยไม่ทราบชื่อนามสกุลค่ะ) ...