วันที่ 3 พฤศจิกายน 2567 เวลาประมาณ 8:55-9:00น. ดิฉันเดินทางมาจากมธ.รังสิตลงที่ดอนเมือง เพิ่งจะเคยมาครั้งแรกไม่ทราบว่าต้องลงตรงไหน จอแสดงป้ายก็เสียไม่ขึ้นเลยว่าถึงป้ายไหนแล้ว คิดว่ากระเป๋ารถเมล์จะบอกก่อนถึงป้ายหรือไม่คนขับก็จะจอดให้ตรงป้าย แต่ไม่มีการจอดหรือบอกแต่อย่างใดเลย ดิฉันนั่งดูแมพจนเห็นมันจะเลยเขตสนามบินแล้วเลยกดกริ่ง พนักงานคนขับมีการพูดน้ำเสียงตะคอกว่า "ใครจะลงตรงนี้" "จะลงไม่ลง ถ้าลงก็ไปยืนรอหน้าประตู"ซึ่งขณะนั้นรถก็ยังไม่จอดแต่อย่างใดดิฉันก็กลัวหน้าคว่ำแต่ก็ต้องลงไปแบบกล้าๆกลัวๆ ก่อนลงดิฉันยังได้ยินคนขับพูดว่า "มัวแต่นั่งเล่นโทรศัพท์" ก็อยากจะบอกไว้ตรงนี้ว่าดิฉันกำลังดูแมพและสลับกับเงยหน้าดูป้ายค่ะไม่ได้นั่งเล่นไร้สาระแต่อย่างใด น้ำเสียงที่ใช้ก็ไม่ดีเลยดิฉันอยากบอกคุณว่าดิฉันจ่ายเงินค่ะไม่ได้ขึ้นฟรีๆ ถ้าไม่มีใจรักบริการก็ไปทำอย่างอื่นค่ะ รถเมล์สาย510 มธ.รังสิต-อนุสาวรีย์ชัยฯ ป้ายหน้ารถสีน้ำเงินอักษรขาว คนขับและกระเป๋ารถเมล์เป็นผู้หญิงทั้งคู่ ไม่ทันได้จำป้ายทะเบียนแต่ถ้าดูกล้องวงจรปิดก็จะรู้ค่ะ