การจัดสายรถเมล์แยกโซนถือว่าเป็นเรื่องที่ดี เพื่อทำให้ประสิทธิภาพการให้บริการดีขึ้น ส่วนตัวนั่งรถเมล์มาสามสิบปีแล้วตั้งแต่ 7 ขวบ และยังใช้บริการอยู่ในปัจจุบัน แม้จะใช้รถยนต์ส่วนตัวบ้าง ตัวผมเอง ได้อยู่ในช่วงที่รถเมล์บางสายมีการเปลี่ยนเลขอยู่บ้าง คิดว่าพอปรับตัวได้ อย่างไรก็ตาม กรณีนี้ที่ทาง ขสมก. จะมีการระบุตัวอักษรภาษาอังกฤษขึ้นมานั้น ในฐานะผู้ใช้งานตัวจริงเห็นว่าการนำตัวอักษรภาษาอังกฤษมาใส่ในนั้น ไม่เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งด้วยเหตุผลคือ *** ทำให้การสื่อสารในฐานะผู้ใช้งานนั้นยากในการจดจำ *** > บอกด้วยเลขนั้นบางคนยังลืม นี่ต้องมาจำอักษรภาษาอังกฤษเพิ่มอีกสองตัวนั้น แน่นอน ยิ่งถ้าเป็นคนต่างจังหวัดแบบลุงๆป้าๆ ระลอก วายหรืออาร์ หรือแซด แกคงลำบาก (ผมแก่ตัวไปก็คงไม่ต่างกัน) ใจจริงเข้าใจเรื่องการแยกโซนและสีเพื่อประโยชน์ แต่มันเป็นการใช้สำหรับผู้ทำงานหรือผู้วางแผนเสียมากกว่าในการจัดระบบ ในขณะที่ทางปฏิบัติ ควรคำนึงถึงความง่ายสำหรับผู้ใช้บริการเป็นหลัก ********** สำหรับในมุม ขสมก. ********** หากกังวลเรื่องสีและต้นทุนการทำสีรถ(จะสี่สีหรือแปดสีก็ตาม) ทำให้ต้องไปใส่อักษรแทน ผมขอเสนอว่าให้ทำสีรถทุกสายเป็นสีเดียวกันให้หมดไปเลย เช่น ขาวล้วน แต่ให้มีบางส่วนของรถสามารถใช้แผ่นหรือป้ายที่มีขนาดเห็นได้ชัดแต่ไกลที่สามารถถอดใส่ได้ง่ายติดตั้งในจุดที่เด่นแทน เช่น หน้ารถ ข้างรถตรงที่บอกสาย หลังรถ เป็นต้น (นอกจากนี้ยังจะทำให้การหมุนเวียนรถง่ายกว่าในกรณีที่เปลี่ยนสีทั้งหน้ากากรถหรือตัวนำ เพราะกรณีที่บางคันเสีย ยังสามารถเอาสายอื่นมาทดแทนได้) เช่นนี้ เจตนาการใช้สีเพื่อบอกโซนจะง่ายกว่าในการจดจำ อยากให้พิจารณาประโยชน์ด้วยว่าแยกสีและแยกโซนเป็นทิศ จำเป็นหรือไม่ที่จะใส่ โดยเฉพาะเมื่อคำนึงถึงผู้ใช้งานทั้งคนเมืองและต่างจังหวัด รวมถึงวิธีการในการปรับพฤติกรรมของผู้ใช้ด้วยการสร้างความสะดวกในการจดจำ เช่น หากต้องยุบสายของรถ อาจพิจารณาใช้เลขรถเดิมที่มีการวิ่งผ่านในวงกว้างกว่าเลขอื่นที่อยู่ในข่ายการถูกยุบเดียวกัน แทนที่จะไปรื้อเลขใหม่ทั้งหมด เป็นต้น ในฐานะวิศวกรการวางระบบการผลิตและระบบบริการ จึงอยากให้ ขสมก และส่วนงานที่เกี่ยวข้องคำนึงถึงความสะดวกของผู้ใช้งานให้มาก และค่าใช้จ่ายที่เหมาะสมทั้งในแง่ของการเปลี่ยนถ่ายขั้นต้น การนำไปปฏิบัติจริง และการดูแลระยะยาว