กระเป๋ารถเมล์สาย81เลขรถ40 ผู้หญิง ย้อมสีผม ข้าพเจ้าขึ้นรถเมล์จากสะพานพระราม8ลงสะพานปิ่นเกล้า กระเป๋าไม่ยอมมาเก็บตัง ผมจึงเดินไปให้เพราะจะลงแล้วแต่ไม่ได้ตั๋ว ผมไม่ได้ติดใจอะไรเพราะเงินแค่8บาท ขณะนั้นกระเป๋านั่งหน้าสุด เหมือนทาแป้งหรือทำอะไรอยู่ จากนั้นบนถนนมีรถเก๋งถอย รถเมล์จึงต้องจอด แต่กระเป๋าไม่ได้ด่าอะไร ขณะที่ผมลงจากรถ ได้ยินเสียงด่าว่า "ไม่เห็นรึไงทาแป้งอยู่ กวนส้นตีนแต่เช้า" หลังจากลงรถ ผมเดินไปที่ท่าปล่อยรถสาย81 ร้องเรียนกับนายท่า ซึ่งนายท่าดีมากบอกขอโทษ แต่กระเป๋าคนนั้นได้ปฏิเสธ บอกว่าด่ารถที่ถอย หาว่าผมใส่ร้าย มีกระเป๋าอีกคนที่ท่ารถบอกว่ากระเป๋าเขาไม่ด่าผู้โดยสารหรอก(น้ำเสียงแบบเย้ยหยันและไม่จริงใจ)แต่อมรับว่าไม่ให้ตั๋วจริง ด้วยความที่อยากให้เรื่องจบผมจึงเดินออกมา บอกนายท่าว่าคงไม่ขึ้นสายนี้อีก ผมเดินออกมาได้ไม่ไกลก็ได้ยินเสียงกระเป๋าคนนั้นบอกว่า บ้ารึเปล่า หลังจากอ่านเรื่องราวทั้งหมดแล้วคุณเชื่อใครครับ ใครทำอะไรก็น่าจะรู้อยู่แก่ใจ อยู่ดีๆผมจะไปใส่ร้ายเขาทำไมครับ ที่ผ่านมาขึ้นสายนี้ผมได้ตั๋วเก่าบ่อยมากแต่ไม่ได้ติดใจอะไรเพราะเงินแค่เล็กน้อย คิดว่าเงินเราคงช่วยค่ากับข้าวของเขาได้ ฝากไว้นิดนึงนะครับก่อนรับคนทำงานน่าจะพิจารณาให้ดีก่อน บางทีแค่คนคนเดียวอาจทำให้คนที่ดีอยู่แล้วหรือคนทั้งองค์กรเสียไปเลยทั้งหมด ผมคิดว่าควรมีการประเมิน พขร และ พกส โดยให้คนในองค์กรลองมานั่งเป็นผู้โดยสารดูแบบไม่ให้เขารู้ตัว แล้วคุณจะเข้าใจหัวอกของผู้โดยสารว่าทุกวันนี้ขึ้นรถเมล์แล้วไม่ได้รับบริการที่ดีเลย เหมือนกับไม่ได้ให้ตัง เดี๋ยวนี้โลกโซเชียลมันเร็วนะครับ ใครทำอะไรไม่ดีก็อาจจะเป็นข่าวได้ ฝากเอาไว้ด้วยความหวังดี คิดว่าคงมีคนโดนแบบผมเยอะ แต่ไม่ได้ออกมาร้องเรียนอะไร และสุดท้ายผมจะไม่ขึ้นสาย81อีก มันเสียความรู้สึกครับ!!! ข้าพเจ้าขอรับรองว่าเรื่องทั้งหมดเป็นความจริงทุกประการ ขอให้จัดการอย่างจริงจังซะทีเถอะครับ อย่าคิดว่าผู้โดยสารเขาต้องพึ่งรถเมล์อย่างเดียวนะครับ ถ้าไม่จำเป็นหรือมีทางเลือกอื่นที่ดีกว่านี้ คงไม่มีใครอยากอุดหนุนรถเมล์ที่บริการแย่ๆหรอกครับ